روز ۳۸: تعادل به عنوان کلید یک زندگی باانضباط

در روز سی و هشتم از کتاب 365 روز با انضباط شخصی در مورد "تعادل به عنوان کلید یک زندگی با انضباط Moderation as a good thing" می خوانیم.

مترجم: فاضل احمدزاده

ای راهبان، این دو افراط برای کسی که زندگی دنیوی را رها کرده است، مناسب نیستند. کدام دو تا؟ یکی تسلیم شدن به لذت‌های حسی است که پست، حقیر، راه عامه مردم، ناشایست و بی‌فایده است؛ و دیگری آزار دادن خود است که دردناک، ناشایست و بی‌فایده است. تاثاتاگاتا با اجتناب از هر دو این افراط‌ها، به راه میانه دست یافته است؛ راهی که بینش، دانش و آرامش، معرفت، روشنگری و نیروانا را به ارمغان می‌آورد. - گوتاما بودا

وقتی تصمیمات قاطعی برای بهبود خود می گیرید، ممکن است وسوسه شوید که خودتان را فراتر از توانایی هایتان تحت فشار قرار دهید. جاه طلبی یک فضیلت است، اما حرکت از یک افراط به دیگری خطرناک است.

اگر در حال حاضر برای افزایش بهره‌وری با مشکل روبرو هستید، خودتان را مجبور نکنید که شانزده ساعت در روز کار کنید. اگر در کنترل اشتهای خود مشکل دارید، یک رژیم غذایی یک هفته‌ای سخت نگیرید. اگر نمی‌توانید به جای آسانسور از پله‌ها بالا بروید، انتظار نداشته باشید که بتوانید یک برنامه‌ی تمرینی که نیاز به تمرین هر روزه دارد را دنبال کنید.

مسیر میانه را پیدا کنید، حداقل چند هفته به آن پایبند باشید، و سپس بر اساس نتایجی که به دست می آورید، تصمیم بگیرید که آیا می توانید محدودیت های خود را بیشتر گسترش دهید یا قبل از پیشرفت به زمان بیشتری نیاز دارید.

در حالیکه به شدت به شکستن محدودیت‌ها و کشف مرزها اعتقاد دارم، اما برای رسیدن به نتایج خوب لازم نیست خودتان را عذاب دهید. تحمل سختی‌های مفرط برخی مزایا دارد، اما در دراز مدت غیرقابل دوام و حتی خطرناک است.

به یاد داشته باشید که در همه چیز تعادل وجود داشته باشد، حتی در تعادل. گاهی اوقات نیاز به رویکردی افراطی‌تر برای مدت کوتاهی است و گاهی اوقات، تعیین اهداف پایین‌تر مفید است. در هر کاری که انجام می‌دهید، سعی کنید وقت زیادی را تلف نکنید، اما همچنین مطمئن شوید که زندگی شما به زندگی یک زاهد خودآزار تبدیل نشده است.

روز 39: تعادل همیشه هم خوب نیست

متن انگلیسی کتاب 365 روز با انضباط شخصی

Day 38: On Moderation as a Good Thing

Monks, these two extremes ought not to be practiced by one who has gone forth from the household life. What are the two? There is addiction to indulgence of sense-pleasures, which is low, coarse, the way of ordinary people, unworthy, and unprofitable; and there is addiction to self-mortification, which is painful, unworthy, and unprofitable. Avoiding both these extremes, the Tathagata has realized the Middle Path; it gives vision, gives knowledge, and leads to calm, to insight, to enlightenment and to Nibbana. —Gautama Buddha

When you set firm resolutions to improve yourself, you might be tempted to push your limits well outside of what you’re capable of doing. Ambitiousness is a virtue, but there’s danger involved in going from one extreme to another.

If you’re currently struggling to be productive, don’t force yourself to work sixteen hours a day. If you’re struggling to control your appetite, don’t impose a week-long fast. If you can’t find it in you to choose the stairs over the elevator, don’t expect that you’ll maintain a workout plan that requires you to work out every single day.

Find the middle path, stick to it for at least several weeks, and then, based on the results you get, decide whether you can further stretch your limits or require more time before advancing.

As much as I believe in pushing your boundaries and exploring the extremes, you don’t need to put yourself through mortification to achieve good results. Subjecting yourself to extreme hardships has some merits, but over the long term it’s unsustainable, if not downright dangerous.

Remember that there should be moderation in all things, including moderation itself. Sometimes a more extreme approach is needed for a short period of time, and sometimes it’s beneficial to set your goals lower. In whatever you do, seek to not spend too much time loafing around, but also make sure that your life hasn’t turned into the life of a self-flagellating ascetic.

توجه: لغات پیشرفته انگلیسی در متن کتاب بولد شده اند. از این لغات می توانید در مکالمه انگلیسی یا آیلتس استفاده کنید.